Decyzja odmawiająca wydania decyzji w zakresie ustalenia czy jeżeli Wnioskodawca jest podmiotem nabywającym napoje lub żywność w opakowaniach jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych w celu ich dalszej odsprzedaży to wówczas czy podmiot sprzedający Wnioskodawcy zestawy cateringu dietetycznego wraz z usługą ich dostarczenia powinien pobierać od Wnioskodawcy opłatę, o której mowa w art. 3b ustawy z 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej (Dz. U. z 2024 r., poz. 433) i przedstawiająca stanowisko dotyczące ustalenia czy Wnioskodawca prowadzący internetową sprzedaż zestawów cateringu dietetycznego jest obowiązany do pobierania od swoich klientów (jako faktycznych użytkowników końcowych zestawów dietetycznych) opłaty wskazanej w art. 3b ust. 1 ww. ustawy: za pojemniki na żywność stosowane w celu umieszczenia żywności gotowej do spożycia bez dalszej obróbki, za pojemniki na żywność stosowane w celu umieszczenia żywności wymagającej przed spożyciem dalszej obróbki.

Decyzja dotyczy ustalenia czy Wnioskodawca prowadzący sprzedaż w punkcie stacjonarnym, za pośrednictwem sklepu internetowego oraz na platformach internetowych, hurtową i detaliczną, jest obowiązany do pobierania od swoich klientów opłaty wskazanej w art. 3b ust. 1 ustawy z 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej (Dz. U. z 2024 r., poz. 433) za: wykonane z elastycznych materiałów owijki takie jak koperty na żywność typu fast food i owijki do kanapek, wieczka do kubków i pojemników, pudełka wykonane z papieru i tektury z okienkiem z tworzywa sztucznego, pudełka z tworzywa sztucznego transportowe do ciast i tortów, pojemniki na sos, wykonane z tworzywa sztucznego kubki na napoje i pojemniki na żywność, dla których dostawcy przedstawiają dokumenty dotyczące wielokrotnego użytku (certyfikaty/świadectwa/oświadczenia) oraz czy podlega obowiązkowi ponoszenia corocznej opłaty z art. 3k ww. ustawy za wykonane z elastycznych materiałów owijki takie jak koperty na żywność typu fast food i owijki do kanapek, które kupuje od polskiej firmy.

Decyzja dotyczy ustalenia, że Wnioskodawca prowadzący internetową sprzedaż zestawów cateringu dietetycznego, w ramach których oferuje klientom, w wykonanych z tworzyw sztucznych jednorazowych pojemnikach na żywność, posiłki, które zostały zaprojektowane, przygotowane oraz są oferowane i dostarczane klientom w formie schłodzonej w celu ich podgrzania i spożycia na ciepło, nie jest obowiązany do pobierania od swoich klientów opłaty wskazanej w art. 3b ust. 1 ustawy z 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej (Dz. U. z 2024 r., poz. 433).

Decyzja dotyczy interpretacji przepisów ustawy z 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej (Dz. U. z 2020 r., poz. 1903, z późn. zm.), w sprawie dotyczącej ustalenia, że Spółka w opisanym we wniosku stanie faktycznym nie jest zobowiązana do pobierania opłaty wskazanej w art. 3b ust. 1 ww. ustawy od hoteli i restauracji – uznano za prawidłową.

Decyzja dotyczy interpretacji przepisów ustawy z 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej (Dz. U. z 2020 r., poz. 1903, z późn. zm.), w sprawie dotyczącej ustalenia, że Spółka w opisanym we wniosku stanie faktycznym nie jest zobowiązana do pobierania opłaty wskazanej w art. 3b ust. 1 ww. ustawy – uznano za nieprawidłową.