Mazowsze serce Polski nr 5 (61) 2023

Nauczyciel z powołania

Mieczysław Asłanowicz Autor: Wikipedia/ domena publiczna

Mieczysław Asłanowicz ‒ bez reszty oddany szkole i młodzieży, umiał sobie zjednywać zarówno współpracowników, jak i uczniów. To, w połączeniu z talentem pedagogicznym i zaangażowaniem społecznym, zapewniło mu wielki szacunek siedlczan.

Po skończeniu radomskiego gimnazjum, rozpoczął studia na Uniwersytecie Warszawskim. W czasie studiów należał do Polskiej Partii Socjalistycznej i zajmował się działalnością oświatowo-polityczną wśród młodzieży. Za udział w manifestacjach rewolucji 1905 r., został skazany na zesłanie w głąb Rosji. W tamtym czasie stracił nogę, jednak na temat okoliczności tego zdarzenia nie wiadomo nic więcej. Studia dokończył w Odessie i wrócił na Mazowsze. Zatrudnił się jako nauczyciel w Pułtusku. Pomimo niepełnosprawności uprawiał na równi ze zdrowymi uczniami liczne dyscypliny sportowe, w tym także łyżwiarstwo.

Wyprzedzał epokę

W 1909 r. wraz z rodziną osiadł w Siedlcach i dzielił swój czas pracy pomiędzy uczniów w trzech szkołach: Gimnazjum Prywatnym Tadeusza Radlińskiego, Gimnazjum Konstancji Zembrzuskiej oraz Szkole Handlowej Żeńskiej Jadwigi Barszczewskiej. Po 3 latach pracy został dyrektorem tej pierwszej placówki, która przybrała nazwę Męskiego Gimnazjum Podlaskiego. Był propagatorem harcerstwa, zwolennikiem nowoczesnych metod nauczania i dbał o to, aby młodzież miała kontakt z postępowymi pedagogami i działaczami społecznymi. Sam gorliwy patriota, wszczepiał również swoim uczniom miłość do Ojczyzny i oddanie ideałom walki o niepodległość. „Jego prawy charakter i zgodność czynów z głoszonymi ideami zyskały mu wielki autorytet wśród młodzieży i mieszkańców miasta. Tylko najbardziej reakcyjni »działacze«, tępi zacofańcy, atakowali Go za ideologię, rzucali kalumnie, starali się szkodzić. To musiało się źle odbijać na stanie zdrowia Asłanowicza, przy zadawnionej wadzie serca. Choroba czyniła postępy” .

Do ostatniej chwili

Od wielu tygodni nieobecny w  szkole – wbrew opinii lekarzy – przewodniczył jeszcze w lecie 1924 r. komisjom maturalnym. Był już bardzo słaby, musiano wnosić go w fotelu na salę egzaminacyjną. Kilka miesięcy później zmarł. Jego pogrzeb zgromadził tysiące ludzi. Za trumną szli nie tylko najbliżsi, nie tylko koledzy z pracy, ale przede wszystkim młodzież wszystkich szkół siedleckich, organizacji harcerskich. Odwołano zajęcia szkolne, pozamykano sklepy. Grały dwie orkiestry – wojskowa i gimnazjalna, a kondukt pogrzebowy przeszedł głównymi ulicami miasta.

 

Decyzją Sejmiku Województwa Mazowieckiego od 2023 r. Mieczysław Asłanowicz jest patronem Muzeum Regionalnego w Siedlcach.

  •  29 lutego 1880 r. przychodzi na świat w Długojewie
  • 1906 r. rozpoczyna pracę nauczyciela w Pułtusku
  • 1909 r. przenosi się do Siedlec
  • 1912 r. staje na czele Męskiego Gimnazjum Podlaskiego
  • 23 września 1924 r. umiera w Siedlcach

 

 

 


UWAGA
Informacje opublikowane przed 1 stycznia 2021 r. dostępne są na stronie archiwum.mazovia.pl

Powrót na początek strony