Jaglaki (gołąbki z kaszy jaglanej i kapusty kiszonej)

Do ulubionych potraw mieszkańców Ziemi Kozienickiej należą gołąbki. Początkowo traktowano je jako zawijane w liście kapusty pierogi – gołąbki. Nazywano je zawijokami, kapuściokami. W latach późniejszych upowszechniła się nazwa gołąbki oraz lokalna nazwa jaglaki (w celu wyróżnienia farszu na gołąbki składającego się z kaszy jaglanej).

W zależności od pory roku, jaglaki przygotowywano na różne sposoby. Zazwyczaj świeże liście kapusty parzono. W kolejnym etapie nakładano na nie farsz, który składał się z kaszy jaglanej. Do kaszy dodawano siekaną kiszoną kapustę, którą najpierw płukano (jeżeli zachodziła taka potrzeba - dodatkowo gotowano), a następnie dodawano pieprz, olej i cebulę. Zimą zamiast parzonych liści, wykorzystywano kiszone liście kapusty. Zwinięte jaglaki gotowano, duszono, smażono na oleju lub niekiedy pieczono w piecu. Dla większego zabezpieczenia związywano je nitką. Jaglaki były potrawą codzienną. Jednak nie mogło ich również zabraknąć na wigilijnym stole.

Gołąbki – jaglaki stanowią wizytówkę regionu i cieszą się dużą popularnością. To produkt wyjątkowy i ściśle związany z obszarem, z którego pochodzi. Receptura tego dania przekazywana była ustnie z pokolenia na pokolenie. Tradycja jego przygotowywania nie ginie i jest pieczołowicie kultywowana przez Koło Gospodyń Wiejskich "Babeczki z pieprzem i solą" w Nowej Wsi (gmina Kozienice). Potrawa prezentowana jest na niemal wszystkich lokalnych imprezach takich jak dożynki, targi, festyny. Trudno jest sobie wyobrazić prezentację Ziemi Kozienickiej bez tej potrawy. Od lat postrzegana jest przez mieszkańców Kozienic jako lokalna potrawa, co potwierdzają badania etnograficzne.