Marchwianka

Rozwój osadnictwa na terenie gminy Maciejowice miał miejsce na przełomie XII i XIII wieku, dzięki występowaniu na tych terenach urodzajnych gleb zwanych powiślańskimi glebami. W pierwszej połowie XIX wieku okolice Maciejowic stały się ośrodkiem dużego postępu w rolnictwie, gdzie przeważała uprawa warzyw takich jak marchew i ziemniaki.

Dzięki temu warzywa stały się głównym składnikiem potraw w gospodarstwach domowych, między innymi zupy marchwianki. Receptura oraz sposób jej przygotowania nie zmieniła się od lat i przygotowywana jest przez młodsze pokolenia w gminie Maciejowice. Marchwianka jest prostym i pożywnym daniem przygotowywanym na obiad. Dawniej gotowano ją dość często w ciągu całego roku, ale najczęściej gościła na stołach pod koniec sierpnia lub wczesną jesienią, wtedy kiedy były wykopki marchwi i ziemniaków. Obecnie wykonywana jest przez cały rok. „Najpierw przygotować: fasolę, mięso najlepiej wieprzowe żeberka, marchew, ziemniaki, słodką śmietkę, przyprawy sól, pieprz. Fasolę umyć, namoczyć najlepiej na noc. Gotuję ją w oddzielnym garnku. Marchew umyć, obrać, pokroić w mniejsze kawałki. Do garnka z wodą włożyć umyte żeberka, gotować, dodać pokrojoną marchewkę, trochę posolić. Następnie, gdy marchew będzie prawie miękka, włożyć na marchew ziemniaki najlepiej równej wielkości, większe przekroić. W następnej kolejności, gdy wszystko jest już miękkie, odcedzić wywar. Wyjąć mięso i oddzielić od kości. Wszystko rozetrzeć np. kopystką. Następnie dodać wszystkie składniki: wywar, mięso, fasolę, słodką śmietankę i wymieszać dokładnie najlepiej drewnianą łyżką. Doprawić do smaku solą i pieprzem” (Wywiad przeprowadzony z mieszkańcami gminy Maciejowice).