Soki miodowe z Grębkowa

Okolice Cierpięt i Grębkowa charakteryzują się licznymi lasami, łąkami, torfowiskami, których kwitnąca roślinność sprzyja hodowli pszczół oraz umożliwia rośnięcie drzew i krzewów bogatych w dzikie owoce, takie jak dereń, dzika róża, jagody, jarzębina, czarny bez, głóg itp. Charakterystyka roślinności torfowej, bogactwo roślinności łąk i lasów zapewniają wyjątkowy, oryginalny smak zbieranych owoców i charakterystyczny smak miodu.

Owoce zbierano w porach roku właściwych dla danego rodzaju. Niektóre w porze dojrzewania, inne po pierwszych przymrozkach dla uniknięcia goryczy. Bogactwo dostępnych owoców spowodowało, iż mieszkańcy chętnie przygotowywali z nich soki m.in. na zimę, gdy nie ma dostępu do świeżych owoców. „Owoce myto, w razie konieczności rozdrabniano. Po zawinięciu w tkaninę podkładano pod znajdującą się w gospodarstwie prasę śrubową i wyciskano z nich sok. Tak uzyskany sok doprawiano do smaku miejscowym miodem, przelewano w butelki i słoje i pasteryzowano. Wytłoki pozostałe po wyprasowaniu owoców przeznaczano do produkcji dżemów i powideł” (Wywiad z mieszkańcami wsi Cierpięta). Przy wyrobie soków bardzo ważne jest „niedopuszczenie ich do fermentacyi, tem samym do rozkładu cukru na alkohol i kwas węglowy. Jako środka ku temu używa się ogrzania soku w zamkniętych butelkach do temperatury, przy której zostają zniszczone grzybki drożdżowe” (M. Norkowska, „Spiżarnia i zapasy zimowe”, Warszawa 1911). W gminie Grębków do dnia dzisiejszego kultywowana jest tradycja wytwarzania soków tłoczonych z dodatkiem miodów grębkowskich, m.in. z owoców czarnych jagód, czarnego bzu, czeremchy, tarniny, żurawiny, głogu, jarzębiny. Uzyskany produkt zachowuje wysoką jakość i smak użytych owoców z okolicznych lasów, łąk i torfowisk. Soki te oprócz walorów smakowych, zachowują również wszystkie cenne witaminy, minerały i składniki odżywcze oraz lecznicze, a używany tradycyjnie do doprawienia soków miód pszczeli grębkowski podnosi smak uzyskanego gotowego produktu.