Kozienicki ogórek kiszony

Uprawa ogórków na powiślu kozienickim to tradycja wielopokoleniowa. Najstarsi mieszkańcy pamiętają, że ogórki były uprawiane już w latach międzywojennych.

Na większą skalę uprawę rozpoczęto po II wojnie światowej. Najwięcej ogórków uprawiano na ziemiach w lewej części starorzecza Wisły. Wiele opracowań podaje, że dawniej mieszkańcy powiśla kozienickiego za podstawę wyżywienia, obok kaszy i pieczywa, mieli wyhodowane przez siebie surowe warzywa i owoce, a także robione z nich przetwory, w tym ogórki kiszone.

Tradycja kiszenia ogórków przetrwała do dzisiaj. Gwarancją specyficznego smaku i aromatu kiszonych ogórków kozienickich jest unikalna receptura, która oparta jest głównie na zastosowaniu odpowiednich przypraw i dodatków. Niepowtarzalne walory smakowe kozienickich ogórków kiszonych, wynikają z cech doskonałego surowca. Świetne warunki klimatyczne (starorzecze Wisły), zachowanie starych, rodzinnych receptur, a także tradycyjne metody produkcji umożliwiły produkcję przetworów z ogórków na szeroką skalę. Od wielu pokoleń jest głównym źródłem dochodów mieszkańców. Obecnie plantacje ogórków zajmują około 400 ha na gruntach około 500 gospodarstw.

Na przestrzeni lat bardziej unowocześniony został sposób przygotowania warzyw do produkcji produktu finalnego. Sam proces kiszenia ogórków, technologia i receptura nie uległy zmianie. W 2002 roku w Piotrkowicach, gdzie znajduje się centrum upraw ogórka zorganizowano po raz pierwszy „Dni Ogórka – Powiśle 2002”. Od tego czasu to wydarzenie plenerowe organizowane jest cyklicznie w lipcu.