Smaki Mazowsza

Chłodnik Królowej Bony

• 750 g jabłek grójeckich
• 1 l mleka 3,2 proc.
• 4–5 łyżek cukru
• 3 żółtka
• pół laski wanilii
• 1 szklanka wrzątku

Jabłka umyć, pokroić na ćwiartki i zalać wrzątkiem, poddusić. Owoce przetrzeć przez sito. Zagotować mleko z dwiema łyżkami cukru
i cienko pokrojoną wanilią.
W międzyczasie utrzeć żółtka z trzema łyżkami cukru, zahartować odrobiną gorącego mleka, a następnie, cały czas mieszając, wlewać cienkim strumieniem do pozostałego gorącego mleka. Przestudzić, a później dokładnie wymieszać z przetartymi jabłkami i mocno schłodzić. Podawać z uprażonymi na suchej patelni płatkami migdałowymi. Smacznego życzą gospodynie z KGW w Goszczynie.

Przepis pochodzi z publikacji „Spiżarnia Królowej Bony”.

Światowe oblicze chłodnika

Hiszpanie mają swoje wyśmienite gazpacho na bazie pomidorów, Bułgarzy tarator z ogórka i orzechów, Francuzi – vichyssoise, czyli chłodnik z ziemnia-
ków i pora, a Węgrzy myggyleves – zupę wiśniową z winem. Zimne zupy są także popularne poza Europą – w krajach orientu można skosztować chłodnika z awokado, a w Indiach – jogurtowej zupy z miętą i kminem. Afrykańskie gospodynie przygotowują zaś chłodnik dyniowo-jabłkowy z mlekiem kokosowym.

Idealne dla ochłody

Uff… jaki upał! Przy takiej pogodzie nie mamy najczęściej ochoty na tłuste, ciężkie dania, mięsa i gorące zupy. Ale coś jeść trzeba. I tu z pomocą przychodzą chłodniki. Pożywne, sycące, ale lekkie, niskokaloryczne i odświeżające. Historia najbardziej popularnego w naszym kraju chłodnika litewskiego sięga XIV w., mimo nazwy, zaczęła się na obecnym Podlasiu.  W tamtym czasie kuchnie narodowe Księstwa Litewskiego i Korony przenikały się wzajemnie, na terenach pochodzenia tej potrawy mieszkała duża mniejszość litewska, więc można powiedzieć, że zupa ta jest efektem współpracy kulinarnej „obojga narodów”.