Rajmund Ziemski, Znak i kolor.

Urodzony w Radomiu artysta, profesor Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie,  wyprzedzał swój czas. Był prekursorem  nowoczesnego spojrzenia na proces twórczy w malarstwie i jednym z najważniejszych twórców posługujących się językiem abstrakcji. Stworzył swój własny, indywidualny i rozpoznawalny styl malowania. Jego wrażliwość artystyczna kształtowała się pod wpływem traumy II wojny światowej i przeżyć z nią związanych. W latach 1949–1955 studiował malarstwo w warszawskiej ASP, w pracowni Artura Nachta-Samborskiego, a po jej ukończeniu został wykładowcą tej uczelni. Jego debiut artystyczny jest nierozerwalnie związany ze słynną wystawą „Przeciw wojnie – przeciw faszyzmowi” w warszawskim Arsenale w 1955 roku. Ta przełomowa wystawa była jednym z najważniejszych prezentacji artystycznych w historii polskiej sztuki.

Malarstwo Rajmunda Ziemskiego jest niezwykłe i niepowtarzalne. Jego metaforyczne obrazy są pełne ekspresji, emocji oraz koloru. Malował fascynujące pejzaże, ale nie takie, jakie znamy i obserwujemy w rzeczywistości. On tworzył swoje własne światy, w których  źródłem inspiracji była natura, ale też wspomnienia z dzieciństwa. Ziemski nie naśladował form, lecz budował swoją własną rzeczywistość. Używając barwnych plam dążył do swobodnej ekspresji.  Szukał idealnych znaków i symboli, które wyrażały jego przemyślenia i doznania. Ziemski był, podobnie jak Tadeusz Kantor, mistrzem sztuki informel, która polegała na spontanicznym i intuicyjnym malowaniu, bez z góry ustalonego planu czy kompozycji. Malował z pasją i odwagą, nie bojąc się eksperymentować z różnymi technikami i materiałami. Ziemski był artystą, który nieustannie rozwijał się twórczo i intelektualnie. Nieprzerwanie i z ogromną determinacją odkrywał nowe możliwości, jakie daje malarstwo.

Wystawa będzie dużą retrospektywną prezentacją dokonań twórczych tego wybitnego artysty.

Kuratorzy wystawy: Katarzyna Ziemska i Paweł Witkowski.

Wystawa została objęta honorowym patronatem przez Marszałka Województwa Mazowieckiego Adama Struzika. 

Rajmund Ziemski

W latach 1949–1955 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, był uczniem Artura Nacht-Samborskiego, od 1958 r. prowadził na Akademii Sztuk Pięknych pracownię malarstwa.

Debiutował podczas słynnej Ogólnopolskiej Wystawy Młodej Plastyki „Przeciw wojnie - przeciw faszyzmowi” w warszawskim Arsenale (1955). Pod koniec lat 50. związany był z Marianem Boguszem i Galerią „Krzywego Koła”.

W 1979 r. otrzymał Nagrodę im. Jana Cybisa. Przez wiele dalszych lat Ziemski uprawiał malarstwo w typie sztuki informel, co uczyniło zeń jednego z najbardziej konsekwentnych reprezentantów tego kierunku. Decydującą rolę w jego obrazach odgrywała barwa, którą operował z dużą swobodą. W latach 60. zafascynowała go sztuka kaligraficzna Dalekiego Wschodu, do której powrócił w latach 90. XX w. W 2023 r. obrazy Ziemskiego zostały zaprezentowane obok dzieł współczesnych artystów w Galerii Prześwit w Warszawie, w ramach wystawy „Raj Ziemski”.

Zmarł 5 sierpnia 2005 r. w Warszawie.