Mazowsze serce Polski nr 10 (66)

Wiersze czytelników

Katarzyna Krysiak

Płońszczanka, z wykształcenia pilotka wycieczek, z zawodu krupierka. Cztery lata temu wydała tomik poezji „Obrazy namalowane rymami”. 

Głos pamięci 

Smutny krajobraz jesiennej pożogi
Szarobure chmury ciągnące 
Po niebie brudnym od dymu
Okopcone mury straszą klęską 
Powstanie upadło pod zwałami gruzu
Puste okna jeszcze dymią ciszą 
I tylko ulice pamiętać będą 
O dzieciach broniących się 
Z deszczem przychodzi ukojenie 
Krople ciężkie spadają na krwi strumienie
Które ciągną rynsztokiem zapomnienia
Dopalają się ogniska sumień 
A wiatr pamięci hula wśród brzozowych krzyży 
W ziemi zakopany śpi powstaniec
Lecz wśród tych zgliszczy płomień nadziei 
Jak samotny żołnierz się tli
Z serca miasta wyrośnie głos 
Który pamięć o walczących przywróci 
I poniesie zew wolności 
Jak sztandar wysoko
Do słońca znów wzleci orzeł uwolniony
Z węzłów nienawiści wrogów 
Choć z raną w krwawicy
Naród się podniesie mocniejszy 
I trwać będzie pod krzyża sztandarem
Póki życie w Nas się tli

Andrzej Zawadzki

Z wykształcenia ekonomista, związany z bankowością, był również wykładowcą na warszawskich uczelniach. Mieszka w Łbiskach (gmina Piaseczno).

Kilka epitafiów:

Abstynenta

Na szczęście, biedak nigdy się nie dowie,
Jak często na stypie pito jego zdrowie.

Boksera

Wyżywał się na każdym przeciwniku,
Teraz sam leży tu w narożniku.

Dziennikarza

Co władza kazała w gazecie pisywał,
Co pisali inni – kłamstwami nazywał.

Lizusa

Każda robota była mu miła,
Tę stronę chwalił, która zapłaciła.

Pracoholika

Że na pogrzeb zdążył ludzie się dziwili,
Zdążył, ale w ostatniej to było chwili.

Krystyna Genowefa N.

Rocznik 1936. Warszawianka, chrześcijanka, samarytanka, żona, matka, nauczycielka, pragmatyczka i marzycielka.

Samotność

Był wśród nas człowiek i już go nie ma,
już odszedł w zapomnienie;
to co gromadził w życiu rozebrano,
kim był, przestało mieć znaczenie.

Imię które nosił zapisano na kamieniu,
dodano informację kiedy był urodzony;
zaginęły dowody że coś znaczył,
że kochał i cierpiał przez świat opuszczony.

Odszedł w samotności i ciszy,
nikt go nie trzymał za rękę;
jego Anioł na drzwiach zapisał,
że zabrał z sobą swoje serce.


„Chłopi” polskim kandydatem do Oscara!

Ekranizacja powieści Władysława Stanisława Reymonta z szansą na Oscara. Polski Instytut Sztuki Filmowej ogłosił, że polskim kandydatem do najważniejszej nagrody filmowej będzie współfinansowany przez Samorząd Województwa Mazowieckiego film „Chłopi” w reżyserii Doroty Kobieli i Hugh Welchmana. Produkcja otrzymała środki w wysokości ponad 300 tys. zł w ramach Mazowieckiego i Warszawskiego Funduszu Filmowego (MiWFF).
W ramach corocznego konkursu koprodukcyjnego MiWFF wsparł do tej pory ponad 100 filmów, w tym „Zimną wojnę”, która w 2019 r. otrzymała aż trzy nominacje do Oscara.

 


UWAGA
Informacje opublikowane przed 1 stycznia 2021 r. dostępne są na stronie archiwum.mazovia.pl

Powrót na początek strony