Decyzja dotyczy uwzględniania, w przekazywanych organizacji odzysku opakowań danych dotyczących masy opakowań, w jakich przedsiębiorca wprowadził produkty, masy toreb z tworzywa sztucznego, za które pobrał opłatę recyklingową oraz uznania „standu reklamowego”.

Decyzja przedstawiająca stanowisko, w którym interpretację, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez Spółkę opłaty produktowej, o której mowa w ustawie z 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej (Dz. U. z 2020 r. poz. 1903) – uznano za nieprawidłową.

Przedstawia stanowisko, w którym interpretację, co do zakresu i sposobu stosowania przepisów ustawy z 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi (Dz. U. z 2020 r. poz. 1114), dot. wprowadzającego produkty w opakowaniach na rynek krajowy – uznano za nieprawidłową.

Dotyczy możliwości wykorzystania dokumentów potwierdzających recykling odpadów opakowaniowych – DPR w procesie przetwarzania odpadów opakowaniowych ze szkła, polegającym na przetwarzaniu szkła na pokruszoną stłuczkę szklaną oraz uznania ww. procesu przetwarzania odpadów za recykling.

Dotyczy możliwości wykorzystania dokumentów potwierdzających recykling odpadów opakowaniowych – DPR w procesie przetwarzania odpadów opakowaniowych ze szkła, polegającym na przetwarzaniu szkła na pokruszoną stłuczkę szklaną, a następnie wykorzystywaną jako surowiec do produkcji betonu oraz uznania ww. procesu przetwarzania odpadów za recykling.