Czy dwa mazowieckie szpitale mają szansę na rozbudowę?

Urzędnicy Ministerstwa Zdrowia zakwestionowali celowość dwóch bardzo ważnych inwestycji prozdrowotnych na Mazowszu: rozbudowę Międzyleskiego Szpitala Specjalistycznego i Mazowieckiego Szpitala Bródnowskiego w Warszawie. Obie placówki mają kluczowe znaczenie dla zdrowia i życia mieszkańców Warszawy i powiatów podwarszawskich. Radni wyrazili swoje niezrozumienie dla decyzji Ministra Zdrowia hamujących rozwój tak ważnych dla mieszkańców Warszawy jak i całego Mazowsza placówek medycznych.

– Rozbudowa obu szpitali jest niezbędna z punktu widzenia bezpieczeństwa zdrowotnego mieszkańców Warszawy i powiatów okołowarszawskich. Oba szpitale rozbudowują się w takich zakresach, które w naturalny sposób odpowiadają potrzebom zdrowotnym mieszkańców Mazowsza i Warszawy. Dla przykładu Szpital Międzyleski chce rozbudować oddziały neurologiczne i udarowe, tych przypadków jest coraz więcej. Z kolei Szpital Bródnowski chce uruchomić nowe przestrzenie dla bezpośredniej codziennej obsługi pacjentów przybywających bardzo licznie na SOR. Niestety, w obu przypadkach, mimo że projekty były wcześniej konsultowane z Mazowieckim Urzędem Wojewódzkim, decyzja ministerstwa w dwóch instancjach jest negatywna – podsumował przewodniczący sejmikowej Krzysztof Strzałkowski i zapowiedział kolejne posiedzenie komisji 28 sierpnia, na które zaproszeni zostaną przedstawiciele Ministerstwa Zdrowia i Mazowieckiego Urzędu Wojewódzkiego.

Międzyleski Szpital Specjalistyczny

Na rozbudowę placówki Sejmik Województwa Mazowieckiego przeznaczył około 207 mln zł. Powstać ma nowy siedmiopiętrowy budynek, który pomieści ponad 100 dodatkowych łóżek przede wszystkim neurologicznych, w tym udarowych i rehabilitacyjnych wyposażonych w nowoczesny sprzęt medyczny. Zwolnione w ten sposób pomieszczenia w istniejącej części szpitala mają zostać przeznaczone m.in. na rozbudowę SOR-u. Szpital uzyskał już pozwolenie na budowę, która została zablokowana przez Ministerstwo Zdrowia.

– Szpital starał się o te pieniądze wiele lat. Kiedy w końcu się znalazły, może je stracić przez kompletnie niezrozumiałą decyzję resortu zdrowia. To tym bardziej kuriozalne, że ministerstwo wydaje wiążącą opinię, podczas gdy nie daje na tę inwestycję ani złotówki – podkreśla Krzysztof Strzałkowski, przewodniczący sejmikowej Komisji Zdrowia i Kultury Fizycznej. – To może przekreślić szanse pacjentów na poprawę dostępu do nowoczesnego leczenia i rehabilitacji, a jak wiemy, efektem pandemii COVID-19 jest dramatyczny wzrost przypadków powikłań i schorzeń neurologicznych. Trzeba więc stworzyć warunki do ich leczenia – zaznacza przewodniczący Strzałkowski.

 – Jest to kontrowersyjna decyzja, ponieważ zarówno Oddział neurologiczny, jak i Oddział udarowy oraz Oddział rehabilitacji udarowej są ujęte w planie transformacji i mapach potrzeb zdrowotnych. Ponadto po kontroli wojewody wskazano mi podwojenie liczby łóżek w ww. oddziałach. Ministerstwo ocenia inwestycję na podstawie potrzeb zdrowotnych, które przesyła urząd województwa. Byłem więc przekonany, że skoro dostałem zalecenia o zwiększeniu liczby łóżek, to w ministerstwie jest to czysta formalność. Tymczasem informacje o faktycznych potrzebach nie zostały zaktualizowane i nie uwzględniły zaleceń dla naszego szpitala – ocenił dyrektor Międzyleskiego Szpitala Jarosław Rosłon. – Mamy przeciążony SOR i przeciążoną neurologię. My po prostu nie mamy, gdzie kłaść tych pacjentów. Wśród nich jest wiele osób z udarami, którzy muszą otrzymać pomoc natychmiast, bo w udarze liczy się każda minuta. Ponadto, po leczeniu tacy chorzy powinni otrzymać pilnie rehabilitację, aby nie stracić szansy na powrót do sprawności – podkreślił Jarosław Rosłon.

O tym jak bardzo potrzebny jest rozwój oddziałów neurologicznych świadczą statystyki, które na posiedzeniu komisji przedstawił wiceprzewodniczący komisji Paweł Obermeyer (Klub Radnych Polskiego Stronnictwa Ludowego): – Ponad 10 tys. udarów niedokrwiennych na Mazowszu, w tym prawie połowa, to są udary w obrębie Warszawy. To jest choroba, która jest najczęstszym powodem niepełnosprawności osób dorosłych w Polsce.

Mazowiecki Szpital Bródnowski

Decyzją Ministerstwa Zdrowia zakwestionowana została również celowość inwestycji w Mazowieckim Szpitalu Bródnowskim w Warszawie. Wiceprezes zarządu Wiesław Malicki objaśnił, że inwestycja ma polegać na budowie dwóch nowoczesnych budynków, w których zlokalizowane zostałyby: Szpitalny Oddział Ratunkowy, Oddział Anestezjologii i Intensywnej Terapii i Oddział Neurochirurgii, Zespoły Oddziałów Neurologii oraz Chirurgii Urazowo-Ortopedycznej i Rehabilitacji, a także Zakłady Diagnostyki Obrazowej i Patomorfologii oraz nowy Blok Żywieniowy. Dzięki inwestycji łączna liczba łóżek w szpitalu zwiększyłaby się do 212, z obecnych 164. Zgodnie z założeniami inwestycja miała się zakończyć do marca 2027 r. Samorząd Mazowsza w ramach Wieloletniej Prognozy Finansowej zarezerwował na ten cel środki w wysokości ponad 663 mln zł.

Wytypowane do przeniesienia oddziały znajdują się obecnie w starych, ponad 40-letnich murach i dysponują częściowo wyeksploatowanym sprzętem. Jak podkreślał wiceprezes Malicki, istniejący obiekt szpitalny i jego stan techniczny są aktualnie głównymi czynnikami hamującymi konieczne przemiany i dalszy rozwój wspomnianych oddziałów. Postęp w medycynie, organizacji ochrony zdrowia, technice i informatyce oraz zwiększone wymagania prawne obligują dyrekcję i samorząd do wprowadzania zmian dotyczących wielkości i jakości zasobów szpitalnych. Inwestycja ma prowadzić do stworzenia jednostki świadczącej nowoczesne, racjonalne i skuteczne leczenie oraz zapewniającej najwyższy poziom wykształcenia i kompetencji kadry medycznej.

Mazowiecki Szpital Bródnowski jest jednym z najważniejszych ośrodków w województwie i znaczącym w skali kraju. Szpital dysponuje wielospecjalistyczną kadrą medyczną, jednak braki w infrastrukturze utrudniają pełne wykorzystanie jej potencjału. Wybudowanie nowego budynku poprawi jakość świadczonych usług medycznych i bezpieczeństwo chorych. Nowe rozwiązania w zakresie technologii medycznej wpłyną, z jednej strony na unowocześnienie procesu leczenia, z drugiej zapewnią przyszłym kadrom możliwość rozwoju naukowego.